“Je bent zwanger”. De diagnose van de arts was luid en duidelijk en sloeg in als een bom. Ik was twintig, leefde er op los en dit was het resultaat. Ondanks mijn christelijke opvoeding, alle zondagschoollessen en de inzet in mijn kerk was ik een rebel geworden die haar eigen weg ging.
Mijn wereld stortte in, mijn jeugd was in één klap voorbij. Ik zou een alleenstaande moeder worden. Van één ding was ik wel overtuigd: dit prille leven in mij zou niet gestraft worden vanwege mijn fouten. Ik zou het kindje houden, ondanks het feit dat de kans heel groot was dat ik nooit zou trouwen. Hier in Brazilië trouwt een man namelijk niet makkelijk met een vrouw die al een kind heeft.
Ik nam drastische maatregelen. Ik verliet de kerk, nam afstand van alle kerkleden die mij wilden helpen, sloot me af voor de liefde van mijn ouders en ik stopte met bidden, want ik vond mezelf niet waardig om door God gehoord te worden. In de jaren die volgden geraakte ik in een diepe put. Ik werd extreem depressief, zo erg dat ik moest stoppen met werken. Daarop strafte ik mezelf door nog losbandiger te gaan leven.
Ik volgde psychotherapie en nam kalmerende medicijnen, maar niets hielp. Mijn enige lichtpuntje in die tijd was mijn dochtertje Melissa, van wie ik zielsveel hield.
Maar soms was het alsof God mij toefluisterde: “Je weet wel waarom je er zo aan toe bent”; “je weet dat er maar één manier is om weer gelukkig te worden”; “je weet dat Ik van je houd en op je wacht…” Maar ik wilde er niets van weten.
Totdat ik de stap nam om weer naar de kerk te gaan. Daar opende God mijn ogen steeds meer voor mijn realiteit. Tijdens één van deze diensten raakte Hij mij aan en Hij genas mijn stembanden. Die waren aangetast, maar nu kon ik weer zingen. Dat deed ik altijd zo graag!
Na dit wonder kreeg ik zo’n honger om weer in het reine met God te komen en in Zijn aanwezigheid te leven, dat ik tijdens een samenkomst mijn zonden aan Hem beleed. Ik gaf mezelf weer helemaal over aan mijn hemelse Vader.
Sinds die tijd heb ik weer vrede met God. Natuurlijk zijn er uitdagingen en is er strijd, maar ik weet dat ik een geliefd kind van Hem ben. En dat is het kostbaarste geschenk wat een mens kan hebben!
